Metody terapii
Regulatory MFS – to urządzenia do leczenia zaburzonych funkcji jamy ustnej, których używamy wspierająco podczas terapii logopedycznej u dzieci i młodzieży z wadami zgryzu, zaburzeniami oddychania i połykania. Regulatory wspierają naszą pracę domykając wargi i kształtując oddychanie torem ustnym, a także stymulując aparat mowy do prawidłowego połykania. Sprawdzają się także w terapii bruksizmu.
Elektrostymulacja w praktyce logopedycznej polega na wykorzystaniu prądów o określonym natężeniu, w celu usprawniania procesu logopedycznego oraz ortodontycznego. Zabieg pobudza do pracy włókna nerwowe i mięsniowe obszaru ustno – twarzowego, usprawniane są ich funkcje, wskutek czego następuje wzmocnienie siły, przyrost masy oraz objętości mięśni.
Kinesiotaping logopedyczny – to terapia z użyciem plastrów Kinesio, mająca na celu wsparcie pracy mięśniowo –powięziowej aparatu mowy. Polega na odpowiednim, dobranym do indywidualnych potrzeb pacjenta, aplikacji plastra, którego celem jest wspieranie lub normalizacja pracy mięśnia. Stosowany w terapii plaster jest bawełniany, rozciągliwy, pokryty klejem , także hipoalergicznym. Ustalenie celu terapeutycznego pozwala na precyzyjne dobranie odpowiedniej dla pacjenta aplikacji. Kinesiotaping pozwala na osiągnięcie efektu bezpośrednio po nałożeniu plastra. Terapia na podstawie odpowiedniego instruktażu kontynuowana jest też w domu.
Neurosensomotoryczna integracja odruchów MNRI skierowana jest do osób z zaburzeniami w rozwoju psychoruchowym w celu pomocy w usprawnieniu ich fizycznego funkcjonowania oraz rozwoju poznawczego. Zadaniem programu jest wspieranie procesu integracji odruchów w ramach funkcjonowania układu neurosensomotorycznego. Ten typ integracji przedstawia neurofizjologiczną i neurorozwojową podstawę optymalnego funkcjonowania motoryki (dużej i precyzyjnej), służącej kształtowaniu procesów umysłowych, nawyków zachowania i komunikacji, uczenia się oraz ogólnego rozwoju.
Integracja odruchów ustno- twarzowych wspomaga terapię logopedyczną, ponieważ kontroli nad świadomymi ruchami, brak separacji ruchów języka, ręki i głowy, a także problemy z precyzyjnym operowaniem dłońmi (z chwytem) mogą utrudniać lub wręcz uniemożliwiać precyzyjne ruchy artykulacyjne twarzy.
Nie wykonujemy pełnej diagnozy schematów pierwotnych ruchów i odruchów, ale pracujemy nad korekcją, usprawnieniem i integracją układu ruchu pierwotnego.
Terapia Neurotaktylna – w terapii wykorzystujemy techniki tej metody polegające na stymulacji pobudzającej i przygotowującej receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno – motorycznych z otoczenia. Jej zastosowanie wpływa na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu. Jej celem jest regulacja wrażeń dotykowych, zwiększenie świadomości ciała, a także wyciszenie, relaksację i poprawę koncentracji.
Terapia miofunkcjonalna– to metoda, która często towarzyszyć powinna leczeniu ortodontycznemu. Wpływa na właściwą pracę i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego. Usprawnia język, wargi, koryguje nieprawidłowe połykanie i oddychanie. Jest wskazana u pacjentów, u których występują chociaż jeden z następujących objawów: często lub stale otwarte lub uchylone wargi w spoczynku, oddech torem ustnym, pogrubienie i zaczerwienienie wargi dolnej, ślina zbierająca się w kącikach ust, wada zgryzu spowodowana nieprawidłową pracą języka, który napiera na zęby albo wsuwa się między zębami, nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka, sygmatyzm interdentalny (seplenienie międzyzębowe), nieprawidłowa postawa ciała.
Terapia ręki – to metoda wykorzystywana u dzieci z trudnościami w motoryce precyzyjnej i motoryce dużej, a także z nieprawidłowym chwytem pisarskim, męczliwością podczas pisania czy trudnościami manualnymi czy grafomotorycznymi. Ważny element terapii logopedycznej, ponieważ występuje zależność między sprawnością ruchową dłoni, a rozwojem mowy, obie te umiejętności są ze sobą ściśle powiązane (wynika to z sąsiedztwa obszarów odpowiadających za motorykę precyzyjną oraz mowę w korze mózgowej). Dzięki temu, stymulując dłonie, które mają wiele zakończeń nerwowych, pobudzamy również ośrodki mowy w mózgu. W związku z tym, przy problemach z rozwojem mowy bardzo istotna jest aktywność manualna dziecka, którą skutecznie wspomagają takie ćwiczenia jak wycinanie, przyklejanie, malowanie, nawlekanie koralików na sznurek lub budowanie wieży z klocków.
Trening grafomotoryki – kierowany jest do dzieci z trudnościami w opanowaniu prawidłowego pisania. Przygotowuje i doskonali funkcję pisania u dziecka, dzięki czemu staje się ono łatwiejsze i przyjemne.
Elementy Integracji Sensorycznej – do prowadzonej przez nas terapii u pacjentów z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego w postaci podwrażliwości lub nadwrażliwości zmysłowej dodajemy odpowiednie ćwiczenia wplatane w zaplanowane zajęcia terapeutyczne. Dzięki temu wszechstronnie wspieramy dziecko i dbamy o normalizację ilości dostarczanych mu bodźców, zwracając uwagę na występujące trudności.
Masaż Shantala jest metodą masowania niemowląt, która bardzo korzystnie wpływa na rozwój dziecka. Co więcej, masaż Shantala jest wykonywany samodzielnie przez rodziców, podczas 3 spotkań instruktor uczy, w jaki sposób powinno się to robić.
Wśród najważniejszych pozytywnych skutków masażu Shantala można wymienić:
- regulację snu;
- poprawę funkcjonowania układu trawiennego;
- przeciwdziałanie kolkom związanym z problemami trawiennymi;
- wyciszenie i uspokojenie dziecka;
- wsparcie funkcjonowania układu immunologicznego;
- stymulowanie do działania układu hormonalnego;
- podniesienie świadomości własnego ciała, budowanie mapy ciała,
- relaks, wyciszenie, uspokojenie,
- nawiązanie silniejszej więzi i relacji z rodzicem.